Helena Gwyn

Categorie: Poëzie

Crying Angel

I always felt I had wings. I always knew I was meant to fly. Yet many people and things in life chained me up, held me down in the mud, tried to cut my wings, preventing me from reaching my limitless...

Moe

moe van het proberen uitgeput door het overleven watervallen aan tranen vreugde naar de zee banen emoties met gewicht beleving tot inzicht verloren in het zoeken woestijn in zoveel hoeken eeuwig verla...

De nacht

De nacht breekt aan en verlaat dankbaar en schemerend het gisteren. Hij brengt je over de horizon van vandaag met zekerheid naar vroeg in de morgen. Heden wordt verleden, misschien wel vergeten. De to...

Comfortzone

ik sta op de grens van mijn comfortzone een stevige ommuring schijnbaar zonder doorkomen verdediging van mezelf voor al het onbekende buiten wat ik reeds ken bescherming van mezelf tegen al wat anders...

aanwezig zijn

wat doet het soms pijn hier en nu aanwezig te zijn verloren lopen, leeggelopen,  verloren gaan in dit bestaan verwarde regels en opgelegde afspraken versperde weg om bij onszelf te geraken jezelf verl...

Innerlijk Kind

lieve ik, lieve jij, lieve wij wat hou ik toch veel van ons allebei ontmoeting in het oog van onze stormen wervelende orkanen die ons Leven vormen in het midden onze pijn en ons verdriet in rust elkaa...

Mens-en-Leven

Wat is een mens, een mensen-leven Waarom zijn we mens, wat maakt ons mens Zien, gezien worden Erkenning, Zijn! Hoe voelt geluk Hoe creëer je geluk Wat maakt geluk-ik Elke ervaring telt Elke creatie ve...

Vooruit-gang

het duale en frustrerende aan vooruit willen gaan is dat je op een kruispunt soms dient stil te staan om de weg die achter je ligt in overweging los te laten en te voelen welke richting jou nu het mee...

Getouwtrek

Ik voel me vast Gestold tussen verleden en toekomst Een discussie Tussen ego en Ziel Een worsteling Van wie ik dacht te moeten zijn Met wie ik altijd al geweest ben Een volwassen masker Getekend en ge...

Ver-laten

Zit ik tussen de bergen, roept elke verlichte bergrug en elk verlaten dal. Zit ik aan zee, roept de in schittering verhulde overkant. Telkens om verder te trekken, telkens om opnieuw te vertrekken. Da...
Scroll naar boven