Schoolbeleid

Knoop (gold)

11 May 2018

Een beleid dat zich gekwetst voelt en uit de lucht valt als er een anonieme brief verstuurd wordt met klachten.

Een beleid dat van daaruit om tips, feedback en oplossingen vraagt.

Een beleid dat dan zegt dat je als leerkracht een visie mag hebben maar ook je plaats moet kennen.

Een beleid dat zegt dat het zichzelf wel zal evalueren als er problemen zijn.

Een beleid dat elke spiegel naar zichzelf bijna giftig van de tafel veegt.


Een beleid dat zegt dat burn-out volledig je eigen fout is
… omdat je gevoelig bent.
… omdat je perfectionistisch bent.

Een beleid dat zegt dat je burn-out enkel jouw probleem is
… dat dit geen schoolbrede oorzaak heeft.
… dat geen enkele andere leerkracht dit probleem treft.
… dat vergeet te tellen hoeveel leerkrachten uitvallen, willen vertrekken of het ook effectief doen.

Een beleid dat burn-outpreventie uiteindelijk beperkt tot een administratieve intentieverklaring.


Een beleid dat zegt geen oplossing te hebben voor bepaalde probleemleerlingen.

Een beleid dat wel verwacht dat je elke week lesgeeft aan die leerlingen.

Een beleid dat de link niet legt met die overbevraging en ziekteverzuim.

Een beleid dat vaak antwoord met “je moet dat zo zien …” als projectie van hun waarheid op jouw ervaring uit de huidige lespraktijk die zij al jaren niet meer ervaren hebben.


Een beleid dat zegt dat het normaal is dat je bij dergelijke leerlingen maar 10% van je boek of doelstellingen kan behandelen
… dat we moeten blijven herhalen dat de leerlingen grensoverschrijdend gedrag stellen.

Een beleid dat ook wel bij elk rapport punten eist, ongeacht de lengte van de periode, het aantal lesmomenten en of er effectief lesgegeven kon worden.

Een beleid dat hierbij zowel inspectie als signalen van de leerkracht negeert.

Een beleid dat op het einde van een schooljaar delibereert met deze schijnpunten en dus pedagogische fraude pleegt.


Een beleid dat zichzelf de lucht in prijst voor een prachtig inspectieveslag omwille van hun bijdrage.

Een beleid dat evenwel hun ogen sluit voor delen van dat inspectieverslag dat minstens een gebrek aan kader en het nemen van beleidsmatige verantwoordelijkheid vermeldt.

Een beleid dat giftig wordt als er feedback gegeven wordt die evengoed meldt dat het beleid niet voldoende verantwoordelijkheid neemt.

Een beleid dat zegt procedures uitgeschreven te hebben waarmee leerkrachten voor een klas zelf een tuchtbeleid kunnen uitwerken.

Een beleid dat hiermee dan verantwoordelijkheid opnieuw op de schouders van de leerkrachten delegeert.


Een beleid dat aan leerkrachten om oplossingen vraagt voor moeilijke(re) klassen en situaties.

Een beleid dat zelf niet verder komt dan een praatcultuur en administratieve sancties.

Een beleid dat dus zelf geen oplossingen heeft.


Een beleid dat niet begrijpt dat het op deze manier geen begrip toont, geen ondersteuning biedt, en de leerkrachten in de kou laat verdrinken.

Scroll naar boven