Bang om te schitteren

Knoop (gold)

8 February 2019

Geconditioneerd om onze Zelf te verbergen

Telkens …

Telkens ik start met een nieuw idee of nieuwe inspiratie voel opborrelen of indalen. Telkens ik een lege canvas voor mij plaats of een vraag krijg voor een ontwerp. Telkens ik spontaan begin te spelen met woorden voor een gedicht of tekst. Telkens ik uitgedaagd word om mijn talenten in te zetten en te delen, of er gewoon nog maar van te genieten. Telkens slaat de verlamming toe. Ik loop vast in mijzelf. Ik voel me wegzinken in een innerlijk drijfzand van gedachten, overtuigingen en patronen.

Als kind was dit drijfzand, deze angstige draaikolk, nog niet aanwezig. Toen kon ik zonder grenzen creatief manifesteren. Ik zat toen nog niet zozeer in mijn hoofd, maar leefde onbewust vanuit het hart. In reflectie zie ik pareltjes van creatieve vrijheid. Ik herinner het gevoel van puur genieten van het creatieve Zijn. Op die leeftijd was dat wat vanuit mijn Zelf kwam letterlijk nog vanZELFsprekend. Het vertaalde, het liet zien, wie ik in essentie ben als een glimp van wat ik gekozen heb te Zijn in dit Leven.

Vandaag botst ik op ongeloof in wat als vanzelfsprekend aanwezig is binnenin. Het staat het pure genieten van de vreugde van het creatieve Zijn van mijn talenten in de weg als een steeds aanwezige drempel. Het hoofd weerhoudt me met alle conditioneringen van het indalen in mijn pure voelen en genieten van wie ik ben. Het hoofd is bang om te schitteren.


Als tandwiel …

In onze maatschappij wordt vandaag van iedereen verwacht zich flexibel te kunnen inzetten en aan te passen. We zijn als tandwielen geworden die altijd en overal dienen mee te draaien in een machine die zichzelf de lucht inprijst, maar blind is voor de wereldwijde burn-out waar ze op afstevent.

In mijn job als leerkracht zie ik een onophoudende evolutie waarbij jongeren op basis van dwingende maatschappelijke doelstellingen met groeiende eisen steeds meer verplicht vormgegeven worden tot die alleskunnende tandwielen. Lukt het hen niet te voldoen aan deze opgelegde flexibele profielen, val je al bij voorbaat uit de boot met een gekraakt zelfbeeld als gevolg. Voldoe je wel, loop je de kans dit op latere leeftijd alsnog mee te maken. Het is niet mogelijk, niet menselijk om op deze manier te blijven zoeken naar overleven.

Toch blijven we massaal kiezen voor onszelf als tandwiel. Het is wat we kennen, het is ons aangeleerd, het is wat verwacht of geëist wordt. Het levert ons een schijnbare waardering, oppervlakkig en extern. Het geeft ons een illusionair gevoel van zekerheid, want in diezelfde maatschappij is iedereen evengoed flexibel vervangbaar. Het voelt veilig om onbewust te blijven meedraaien. Maar echt voelen is dit niet. Uiteindelijk verliezen we onszelf in een grijs neutraal bestaan waarbij we onze eigenheid verbergen.


Drempels …

Na 14 jaar onderwijservaring als leerkracht en 25 jaar als leerling, kan ik niet meer verder in dit systeem. Ik geloof er niet meer in, verlies mijn energie erin. Het doet me steeds meer pijn zoveel jongeren steeds dwingender te moeten duwen in doelstellingen en profielen die niet uitgaan van hun persoonlijke unieke groei en niet ten volle aansluiten bij wie ze zijn. Dit laatste schooljaar volg ik zoveel mogelijk mijn eigen zin, vertrek ik vanuit mijn voelen. Ik poog faciliterend als Mens aanwezig te Zijn tussen mijn leerlingen en met hen onderweg te gaan in hun verhaal, ongeacht de vakinhoud die ik dien over te brengen. Voor hen en voor mij een voelbare meerwaarde, maar evenwel een buispunt op mijn rapport als leerkracht.

Als grootste voorbeeld vertel ik het verhaal dat ik wens te leven. Een verhaal waarin ik elke dag locatieonafhankelijk geïnspireerd creativiteit kan laten Stromen. Het is wie ik ben, het is waarvoor ik hier ben, het is mijn unieke Zijn.

Mijn ego weerhoudt mij nog op alle mogelijke manieren van de vreugde van het volgen van mijn gevoel. Het gooit maar toe nieuwe drempels op. Het voelt zich veilig als ik mij verstop, als ik niet toon, niet zichtbaar maak wie ik ben en waar mijn talenten liggen. Dan kan ik ook niet gekwetst worden, dan kan ik niet geraakt worden in mijn essentie. Maar je kan enkel geraakt worden daar waar reeds een wonde zit.

Ik dank mijn ego voor elke drempel. Het zijn telkens toegangspoorten tot een innerlijke wonde die dan geheeld mag worden. Van zodra ik tussen mijn gedachten Licht laat indalen en afdaal naar de stilte van mijn voelen, worden deze wonden geheeld met het goud van mijn tranen en stijg ik uit boven mijn eigen opgelegde grenzen.


Ik spring …

Het is onvermijdelijk dat ik spring, dat ik kies voor mijn Zelf. Naast een eerste burn-out en het bewust worden van de systemen in mijn huidige levensinvulling waar ik niet meer in pas en mij ook niet meer aan kan aanpassen, roept mijn Ziel steeds luider om vanuit mijn creativiteit te Zijn. Ik wordt uitgedaagd om voorbij de angst voor de drempels deze illusies los te laten en telkens nieuwe stappen te zetten in mijn richting, in mijn zin-geving. Ik mag de verplichte vormgeving als juk van mijn schouders afgooien.

Ik werd aangeleerd dat ik geen geld kon verdienen met genieten van mijn talenten, dat creativiteit goed is als een hobby. Er werd mij gezegd dat geld verdienen met puur genieten van jouw Zelf niet mogelijk is, dat het Leven nu éénmaal hard werken is. Er werd mij opgedragen maar gewoon of normaal te zijn, gemiddeld, net als elk ander tandwiel.

Maar gemiddeld ben ik niet. Gemiddeld is niemand niet. Iedereen is uniek. Iedereen heeft een eigen puzzel als unieke combinatie, een uniek beeld, een unieke bijdrage die verlangt gedeeld te worden met de wereld waarbij jouw talenten je vanzelfsprekende tools zijn. Waarom zou het leven moeten betekenen hard werken als je als vanZELFsprekend kan Stromen doorheen wat al aanwezig is zonder vormgeving, doorheen je aangeboren talenten, uniek aanbiedend aan elkeen wat niemand anders kan op jouw manier.


Onze maatschappij leidt iedereen op tot vervangbaar tandwiel. Het Universum Weet dat iedereen uniek is en dat enkel jij jouw unieke Zijn onvervangbaar kan aanbieden. Stop met meedraaien, en geef zelf richting aan je Leven vanuit jouw unieke Zijn.

Scroll naar boven