Economie in een Samen-Leving
24 June 2020
Onderwijs als spiegel
Als kind creëerde ik vanzelfsprekend van binnenuit met potloden, penselen en lego-blokjes. Later ging ik initieel leergierig naar school en verslond ik buiten de schooluren hele bibliotheken van zodra ik kon lezen.
Later verdween mijn schoolse inzet echter van zodra ik verplicht werd om oninteressante vakinhouden in te studeren met methodes die niet met mij resoneerden. Evenzeer doofde mijn creatieve vuur uit omdat mijn visuele visioenen vaak niet begrepen werden of geen ruimte kregen omdat ze niet pasten in de opgelegde opdrachten of de te gebruiken materialen.
Er ging veel energie en inspiratie verloren aan het inpassen en aanpassen aan begrenzingen door anderen opgelegd en aangeleerd.
Als leerkracht mocht ik datzelfde onderwijs ook menig jaren van de andere zijde ervaren. Vaak ontmoette ik in gevoel opbrandende jonge visionairs. Opbrandend omdat hun authentieke Zijn niet geheel vorm kon krijgen in de aangeboden onderwijsprofielen. Profielen opgemaakt door de maatschappij en neergezet als begrensde wachtrijen voor diezelfde maatschappij.
Een op maat geschapen wereld waarin evenzeer steeds meer mensen uitdoven van over- of onderbevraging. Een mensheid overlevend in jobs op basis van profielen vaak ten dienste van de maatschappij en niet in de eerste plaats van de mens. Jobs om een economie draaiende te houden gericht op wel-Vaart, op meten is weten, op steeds vooruit, steeds meer en groei (van winstmarges). Een economie gedomineerd door mannelijke energie gericht op doen, op resultaat, op prestatie.
Het onderwijs en mijn ervaring hierin ervaar ik als één van de spiegels en kanariepietjes in onze maatschappij die met het welzijn van jonge mensen schrijnend aantoont waar we de bal misslaan.
Verschuiving naar Zijn
Hoewel ik bewust het nieuws niet volg, voel en zie ik af en toe veranderingen naar de oppervlakte opborrelen waarin op bepaalde plekken een verschuiving ondernomen wordt naar wel-Zijn. Niet onlogisch zijn het net op die plaatsen vrouwen of ruimer vrouwelijke energie die hun ruimte gelijkwaardig begint in te nemen. Een energie van ontvankelijkheid, van eenheid, van harmonie, van verbinding, van Zijn.
Binnen deze bedding kan het mannelijke, het doen, een richting en een zingeving her-inneren en herontdekken die in verbinding staat met alles en iedereen. Zowel binnenin als rondom. Een doen dat leidt tot gelijkwaardige mogelijkheden voor zowel het collectieve als het individu.
In deze verschuiving ligt voor mij een groei vervat van een maatschappij naar een Samen-Leving. Een samenleving als een plek waar we van binnenuit in verbinding met ons Zelf automatisch verbonden Zijn met de Ander en eenvoudig samen Leven.
Nieuwe economie
Nieuwe economie is voor mij niet meer gericht op groei van welvaart en middelen. Ze is niet meer gericht op waardering in de vorm van resultaten. Het bestaansrecht van een creatie geschiedt niet meer op basis van wat het (mogelijk) opbrengt. Het bestaansrecht hoeft niet gemeten te worden met een voorafgaand marktonderzoek.
Nieuwe economie is een plek waar levenservaring als groeimiddel centraal staat. Ze geeft speelruimte om vanuit het Zijn tot schepping te komen, zonder dat dit hoeft op te brengen, zonder dat dit gemeten hoeft te worden, zonder dat dit vergeleken moet worden met anderen. Waardering wordt letterlijk en figuurlijk gegeven omwille van de wens tot creatie zelf.
Uiteindelijk is de mens Schepper en is elk verlangen tot schepping van Goddelijke oorsprong. Wat een wonderlijke wereld moesten al onze kinderdromen nu en ook later alle speelruimte krijgen. Alleen maar omwille van het proces, ongeacht of dit een meetbare bijdrage aanlevert al dan niet in de vorm van geld.
Hiermee wil ik geld niet stigmatiseren als iets fout. Het is echter in onze huidige maatschappij van onschuldig ruilmiddel verworden tot doel van het bestaan. Evenzeer gaat dit innerlijke blokkades, patronen en angsten op het scheppen zelf niet plots geheel wegnemen. Wel verlaten we een maatschappelijk systeem dat in zijn kern vertrekt vanuit tekort en zichzelf net voedt en staande houdt met deze angsten.
Samen-Leving.
Een wonderlijke wereld zonder resultatenrekeningen, zonder overlevingsangst, zonder competitie, zonder concurrentie, zonder tekort, zonder beperking, zonder grenzen.
Gewoon een hemels scheppend samen Zijn en samen Leven, van jong tot oud, omdat het mag, omdat het kan, als we dit samen Doen.