Man, Vrouw? Gewoon MENS!

Knoop (gold)

17 March 2021

Onlangs vernam ik dat er op mijn voormalige school het gerucht rondzweeft dat ik terug man zou worden. Ik moest toch best even glimlachen met deze typisch westere binaire verwarring. Graag licht ik even kort toe.

Allereerst ben ik nooit vrouw geworden, toch niet in dit leven. Ik geloof ook niet dat je biologisch geheel het andere geslacht kan worden. Je kan levenslang hormonen nemen, zoals ik vijf jaar gedaan heb. En je kan operaties ondergaan. Hiermee gaat voornamelijk je buitenkant, je oppervlakte er meer als het andere geslacht gaan uitzien. In essentie blijft de bedrading van je lichaam voornamelijk zoals het geboren is. Dit verandert niets aan hoe je jezelf in de eerste plaats (op vlak van gender of ruimer) voelt. Je bent en blijft in essentie wie je bent. Het brengt voornamelijk je uiterlijke verschijning in lijn met de beeldvorming gekoppeld aan hoe je jezelf voelt binnenin. En gender is trouwens iets anders dan geslacht.

Je kan ondertussen ook redelijk eenvoudig de ‘geslachtsletter’ op je identiteitskaart veranderen. Ook dat heb ik niet gedaan omdat ik er de meerwaarde niet van in zag. Ik voelde namelijk vrij snel dat zowel de M als de V voor mij niet kloppen. Ik pas namelijk in geen van de twee hokjes. Het modewoord daarvoor is ‘non-binair’ wat weer typisch westers is aangezien we hier met een binair mensbeeld zitten, M of V, waar ik niet in pas. In andere culturen op deze Aardebol is het perfect normaal om in een ander dan het M of V hokje thuis te zijn. Non-binair bestaat in deze betekenis dus ook enkel in onze westerse maatschappij. 

Zoals ik hierboven al aanhaalde, ben ik vorig jaar gestopt met het nemen van hormonen. Hoewel ik blij was met hoe ik lichamelijk vrouwelijker verscheen, ik voelde mijn veerkracht en levenslust verloren te zijn. Het had meer nadelen dan voordelen. Het klopte voor mij ook niet dat ik levenslang medicatie zou moeten nemen om mijzelf te kunnen zijn in deze maatschappij terwijl er in essentie niets mis is met mij of mijn lichaam. Ik ben gewoon ‘anders’. Hoewel ik door het stoppen met deze hormonentherapie visueel lichamelijk terug vermannelijk en het hier eerlijk ook best moeilijk mee heb, voel ik mij gelukkiger dan ooit en bewuster van wie Ik Ben. En dat is nog steeds Helena.

Als Tom kreeg enkel de mannelijke energie in mijn leefruimte. Als Helena met hormonen werd deze helemaal verdrongen door de vrouwelijke energie. Nu kies ik bewust om beide in balans neer te zetten en dit zonder medicatie of operaties. Ik word dus niet terug man. Dat ben ik biologisch altijd al geweest. Ik ben, blijf, toon en word steeds meer mijn Ware Zelf. En dat is Mens, zonder geslachtslabel. Ik begrijp dat we als westerse mens gewoon zijn vast te houden aan die hokjes om te begrijpen wie of wat een andere mens is. Voor mij zijn we allen zonder onderscheid geheel gelijkwaardig gewoon Mens, met of zonder oordeel en aanpassingen die we voelen nodig te hebben om onsZelf te kunnen zijn.

(Disclaimer: Dit is mijn visie vanuit mijn ervaring. Ik vermoed dat niet elke trans*persoon die zal bijtreden. Ga dus in open dialoog als je vragen hebt. Dat zorgt voor wederzijds begrip en vermijd onbewust oordelende projecties.)

Scroll naar boven